0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
723
Okunma
Bir gül var uzakta solgun, derbeder;
Hiçlik dünyasını gezmeye doymaz.
Gönlüm, şehla bakışlara göz eder,
Gözler eşkâlini çizmeye doymaz.
Yorgun gönül birden yalnız kalınca
Ve de muhabbete bir dost bulunca,
Hele de özünde sevgi olunca,
Aşkı peteğinden süzmeye doymaz.
Derin sessizlikte duyduğum figan
Yüreğin çığlığı saydığım figan
Şefkatle gönlüme koyduğum figan
Kendi çığlığından bezmeye doymaz
Odasının tülü ben olsam eğer,
Alnının kâkülü ben olsam eğer,
Bu gülün bülbülü ben olsam eğer,
Kalemim yazdıkça yazmaya doymaz.
İbrahim COŞAR
5.0
100% (3)
