Ata Ertuğrul’u koynuna alan,
Şeyh Edebali’yi bağrına basan,
Efeleri ile düşman titreten
Osmanlıya başkent olan Bilecik.
Dağın tepen ovan tarih kokuyor.
Sakarya dönüyor sana bakıyor.
Evliyalar sende dua okuyor.
Sen ne güzel bir şehirsin Bilecik.
Toprağın seramik, taşın mermerdir.
Tarih boyu başın her zaman diktir.
En güzel ipekler senin ipektir.
Dutların da çok güzeldir Bilecik.
Yazın sıcağından bunalan dostlar.
Çiçekli yaylası sizleri bekler.
Buz gibi suları, renk, renk çiçekler.
Yaylaların çok güzeldir Bilecik.
Sofu yaylan oksijenle doludur.
Oraya gidene huzur buldurur.
Çam havası ciğerleri doldurur.
Her yönüyle çok güzeldir Bilecik.
Gürül, gürül suyu akan çeşmeler.
Tarihlere meydan okur camiiler.
Gölgeler içinde uyur veliler.
Her şeyinle çok büyüksün Bilecik.
Ovmaç çorban, çok güzeldir bilirim.
Yanında olursa keklik kebabın.
Ya da nohutlu tavuklu pilavın.
Yemeklerin çok güzeldir Bilecik.
Tatlıların ondan geriye kalmaz,
Köpük helvasını yemeden olmaz.
Karacaoğlan yeme ile doyulmaz.
Tatlın gibi çok tatlısın Bilecik.
Kıtırcı helvası, üzüm sucuğu.
Ye pekmezi hissetmezsin soğuğu.
Çok boldur burada pancar pekmezi.
Samsı’nın da ünü vardır Bilecik.