Şair değil ustayım, kalemim de marifet
Peçeteye nü resmin çizerim seni bayan
Böbürlenip durursan kaybolur bak zarafet
Şiirin ta başında bozarım seni bayan

Yırtılmışsa astarın kılıfını sökerim
Kirli çamaşırların piyasaya dökerim
Sabrımı zorladıkça oran buran bükerim
Paspas eder altımda ezerim seni bayan

Ayarıma dokunma sesim gelir derinden
Sonra cızırtı yapar sağır duyar yerinden
Volüme de basa da izin almam erinden
Afyon dan ta Burdur’a bezerim seni bayan

Su taşıdığım elek astım ıslak kuruyor
‘’Üç beş zevat’’ dediğin, dost olarak duruyor
Beynin entrikalarla ne dolaplar kuruyor
Benle oyun oynama üzerim seni bayan

Bir dost koydu önüne yediğin nevaleyi
Ele kuyruk sallayıp yıktın kaç aileyi
Sen oyun parkların da arar iken valeyi
Veletleri vermeye dizerim seni bayan

Çalım caka atarken sağlamdır hep zeminim
Binsem çürük takana bozulmaz hiç yeminim
’Azgın teke’ olsam da tuzsuz kalmam eminim
Yalar iken dilimle yüzerim seni bayan

Teknoloji çağında ‘’sanalcıdır’’ demişsin
‘’Isıracak dişi yok’’ sen ısırıp yemişsin
Mermer yontan ustaya, bir dakikalık işsin
Göz ucuyla bakarsam çözerim seni bayan

Kafkasi Mahlasımdır Kökenimse Türk Avar
Fethettim gönülleri dolaştım diyar diyar
Girdiğim her toplum da , mertliğim oldu şiar
Bağrı yanık olsan da Yazarım seni bayan
Şiir yazma adıma bozarım seni bayan



Kafkasi
03/12/2017