Türküler vardı ya ruhu okşayan
Hepsi bir sevda güder olmuşlar
Bin yıllık mazidir takdire şayan
Kararmış ocaktan tüter olmuşlar

Gözyaşın demlemiş kuşluk çayını
Ateşe mal olmuş çamı kayını
Felek yüreklere kurmuş yayını
O içli sevgiler heder olmuşlar

Mızrabı küstürmüş duvarda sazın
Telinden çıkmaz oldu içli avazın
Eski yeşilliğini kaybetti yazın
Türküler pekede minder olmuşlar

Sizin için yanıp olmuşum püryan
Meğer ne enginmiş şu ulu deryan
İnledim ağladım dideler giryan
O candan sevenler kemter olmuşlar

Dirahşan çehreler unutmuş sizi
Bir zaman ihtişam avutmuş bizi
Seher yeli esipte kaybetmiş izi
Yolunda gidenler lider olmuşlar

Gamla yoğrulmuştu hani hamurun
Raflara sığınmış şimdi onurun
Kalplere dolmuştu o eşsiz nurun
Sevenin bağrında biter olmuşlar

Gelip mekan ettiniz sessiz evimi
Söktünüz duvardan paslı çivimi
Neşeye boğdunuz şu mesavimi
Onlar sizden uzak yiter olmuşlar

Abdallarda deyiş pervasız olur
Yürekten sevgiler hatasız olur
Canı candan ayıran sevdasız olur
Gönüller sizden bahseder olmuşlar

Sözün fırkat ekmiş gurbet yoluna
Aşıklar portreni çizmiş koluna
Acep kızar mısın Mecruhî kuluna
Sinemde türküler bihter olmuşlar

05 Nisan 2007
Mecruhi (Barış ARSLAN)