1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
871
Okunma

2015 yılında Kayseri’de, üvey anneleri tarafından işkenceye maruz kalan çocukların görüntülerini izledikten sonra yürekte biriken isyan sonucunda kaleme alınmıştır.
Zulmün Rengi
Zulmün resmini gördüm,
Arşı ala inliyordu
Titreyen yüreğimiydi?
Yoksa arz mı parçalanıyordu?
Bir boşluk vardı sadece
Birde alevlenen karanlık.
Anlam bile anlamsızlaşırken
Yeni bir kelime gerekir artik.
Acı, acıyı tarif edemeyecek.
Yeni iki kelime lazim artik,
Insanin yerine geçeni ifade edecek-
5.0
100% (2)