uzun zamandır tek bir mısra yazmamış
kendisine hayran bakmayan
onurlu duyguların,
yorgan üzerinde,
nadasta şairleri

kelimelerin hatasını aramayan
rüyalarında
henüz olmamış bir evrenin
açmayan çiçekleri gibi
sende yalnızdın

belki bende.

baharın pıtırakları
paçana sırnaşıp çağırırken
gözlerin uzakları
görmüyor
gözlerin

içinde kimselerin el atmadığı
acılardan bir reçel
ve üzerinde bir petek yağ gibi
bıçak kesen ağrılar
körlemesine yürür körlemesine

bir mısradan diğerine
bir diyardan diğerine
bir bedenden diğerine
bir yapraktan diğerine
bir ölüden diğerine

geçer mi hiç geçer mi

bir dağdan diğerine
bir okyanustan diğerine
bir rüzgardan diğerine
bir vadiden diğerine
bir dereden diğerine

körleyerek körleyerek
uluyarak uluyarak
bir kara kuyudan
bir karakuyuya
üzerinde zift açmış ak gözlerinin

nasılsa bir duyanı yok,
özgürce özgürce
bir hırsla
ve yalnız olmanın verdiği
inanılmaz bir hınçla!

göklerinin gürül gürül gürlediği
başka diyarlardan gelip,
sesleniyorum
içimde bir sızı
doyasıya gülüyorum dünyaya..

hiç elveda demeden
hoşgeldin diyorum
hoşgeldin
sende hoşgeldin
sende

2.12.2017