kafesiniz kuş kadar beyniniz de paralanması amaç
bu boş sofraların ekmeksiz omuz silkelenişleri aç
bırakıyor kuşları
kuşları toksa mahallenin
kahvede delikanlı sohpetleri
bi masal anlatayım şimdi ben bana
oğlum bana söyledim baba sen anla


toplasam kırıntılarını
bir bir daha bir daha
vuruyor hakim olan
masaya tokmağını

sütün kandan
haklının haksızdan
adaletin intikamdan farkı olmalı



yağmur yağıyor
yaralanmadan geçiyor kuşlar


böyle yağma mı olur allasen
çala çala esmesi rüzgarın
rengini de aldı büsbütün memleketin
helmeledi güzelim havasını kuşların



şuracıkta otursak kuşlar gibi
şuracıkta bölüşek dertlerimizi
mutluluk toplasak mor gagalarımızla
kıtlıktan çıkmış tınaz kuşlar misali
bu akşam
turna sürüsü geçse sözlerimizin önunden
durup baksak gurupla
dalı vurup çekeleyin kanatlarınızı dışarı
göğerin acımayacak



her güneş doğduğunda
keşke kaldırıp yüzünü baksa güne
nasıl toprağına sımsıkı sıcacık sarılıp kırıldığını
ondan sevmesi bu denli sabah kuşlarının şarkılarını