Saat sabahın beşi
Güvercinler mesken tutmuş fakirhanemin penceresini
Kulağımda yalnızlığın senfonisi
Gidişin , gidişin ruhumun hapishanesi

Sahi niye gelmiştin ki bana
Bir avuç sevdaydı beklediğim tenha bakışlarından
Elimi tut istedim
Tut ve bırakma bir daha
İklimler kıskansın bizi

Saat sabahın beşi
Henüz hazmetme safhasındayım ayrılığı
Tümüyle kavrayabildim desem
Yalan olur inan ki
Bilirsin yalan söylesem
Ateş düşer elmacık kemiğime
Tanırsın beni

Neresini beğenmedin bu hikayenin
Bu kadarını olsun hakkım yok mu bilmeye
Ben ne derim sorarsa seni güvercinler
Gidişine hangi anlamı yüklerim bundan böyle

Bogazım kurudu
Çatlamış dudaklarım
Güneş ısıtmıyor biçare vücudumu
Bilse kıyamet kopuyor
Issız yüreğimde
Bilse hücrelerim delik deşik
Gidişin , gidişin selası kelimelerimin

Saat sabahın beşi
Henüz görkemiyle tanışmadım yokluğunun
Gün habersiz gökyüzü habersiz
İçimde içim ölüyor
İçimde sen oluyor gözyaşlarım
Cam kesiği gibi sızlatıyorsun içimi

Fazlaca bi söze gerek yok artık
Saat sabahın beşi
Güvercinler bir bir öldürüyor kendini
Gidişin , gidişin güvercinlerin intihar sebebi