Unuttum anmıyorum desemde hiç ismini
Hafızamdan sildim ben, hatır kıran kısmını
Göğsümde nişan bilip öperek o resmini
Yıllar var ki koynumda sır diyerek sakladım

Şu ömrüm dökülürken yaprak yaprak ansızın,
Umudumla başbaşa, ıssızım ve sensizim,
Şükür beden yaşıyor, ruhen ise cansızım,
Sabrımı yüreğimde kor diyerek sakladım.

Saçımda dolanırken tel tel olan aklarım
Duyulmaz dostlarıma çığlık çığlık vahlarım
Gezdiğimiz yerleri yılda bir kez yoklarım
Seni sensiz yaşamak zor diyerek sakladım

Gece sabaha koşar, tan vaktine çıkarken
Ellerim boş döndüm ben sevdanı dilerken
Kuruttum yaşlarımı el alem hep gülerken
Evvelden ahirime yâr diyerek sakladım

Senin kalbinden başka hiçbir yola sapmadım
Kör körüne bağlanıp yaban gülü öpmedim
Un ufak ezildimde sevginden hiç kopmadım
Beni ayakta tutan ar diyerek sakladım

Ne vakit biter bilmem sabrım bile yoruldu
Şu bağrıma bastığım taşlar bile yarıldı
Şiir yüreğim bitkin, hatırana sarıldı
Bana kalan aşkını kâr diyerek sakladım

Sevda Doğan Karakaş