AYŞE’YE ŞİDDET
 
Ayşe kız derlerdi adına,
Köyün en güzeliydi.
İstemeye geldiler görücü usulü,
Gelin oldu karşı köye.
Başlık istemek adettendi,
Otuz bin kaymaya gitti…
 
Mutluydu ilk başlarda;
Ya da ona öyle gelmişti.
Bilmezdi ki,
Mutluluğun nasıl bir şey olduğunu.
Karnı doyuyordu,
Aç değil, açıkta değildi.
Bu olsa gerek
Mutluluk dedikleri şey.
 
İlk bebesini aldı kucağına,
Bir yılını devirince.
Sonra ikincisini.
Derken boy boy bebeleri oldu.
Kendini onlara adadı.
Bakamaz oldu kendine,
Bilemezdi,
Beceremezdi zaten.
Salıverdi kendini,
İyiden iyiye…
 
Saçını süpürge etmişti kocasına,
Şimdi başka havada nankör eş.
Sinirli, geçimsiz, huysuz!...
Yemeği beğenmedi mi,
Al sana dayak!
Komşuya kızar,
Hıncını ondan alır.
Terapisidir avrat dövmek
Kahvedeki okey yenilgisinin.
Sebep gerekmez oldu artık dayak için.
Yeterlidir havadan sudan şeyler.
Gel avrat dayak!
Git avrat dayak!
Yüzünün şekli değişti dayakla.
Gözler mosmor her daim!
Adını bile unutmuştur.
Avrattır artık yeni adı…
 
Ömer Adar-2017