Ey kalbim
Düşünebilir miydin
Kopartılmış bir çiçek gibi
Bir gün
Bir kenara atılacağını ..!


Soğuk
Soğuk bir ateş kırmızısında,
Soğuktan kavrulacağını



O menem duygu
Kalbimi yakıyor
Aklımda buz tutmuş
Çözülmeden kalan
Birbiriyle sarmaş dolaş
Sorular


Şimdi nasıl da bıyık altından
Kıs kıs gülüyor


Anladım ki
Sadece yaşarken öğreniliyor
Cevaplar.!


Uzaktan duyuluyor fırtınanın sesi
Kuvvetli
Çok kuvvetli


Kalbimin sana acılan her penceresinden
Kızıl mavi bir alev yükseliyor
Gör
Kapatmadım pencereleri..



Bu gün
Ruhumda tarifsiz ağrılar
Verdiğin sözlerin
Ölüyor mu kalbi ..!

Minarelerden yükseliyor
Yükseliyor ezan sesleri
Ki...
O ezanlar sözlerin şahitti.




Derin
Çok derin
Bir adım kala uçurum dibi

Görüyorum
Orası mezarlığı kabinin..!
Yatıyor öldürdüğün sevdalar
Bitmiş matemleri
Kara bir gecelik giymiş hepsi..!



Ah..
Uyu kalbim
Uyu
Sessizliğin içinde
Yum gözlerini



Sen ki çok sevdin
Sakın tükenme
Sakın tüketme sevgiyi


Yaratan,
İzin vermezken toprak altında
Bir tohumun bile heba olmasına
Çürütebilir mi seni onun kalbinde..!






26 Kasım2017 / VAN



Canan EREN