11
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
2005
Okunma

Hayat bazen çelme takar yürüdüğümüz yolda
Kimileri ders alır başına gelenden
Almayanlar dibe vurur düştüğü yerden
Sen farkında olamazsın düşmeye ramak kaldı
Gül dikeni saplandı kalbime
Kanıyor yaram derinlerde
Bir bir tükeniyor umutlarım
Bir umut vardı derinlerde
Sen olmazsan yanımda kâbuslara ramak kaldı
Ayrılık yok demiştik bu muydu sözümüz
Medet bekleriz uzanacak bir elden
Dertlerle karıldık gülmedi yüzümüz
Yavaş yavaş ayrılığa ramak kaldı
Kanserli bir hücre gibidir aşk
Yapışır kene gibi söküp atamazsın
Canın yanar gözünden yaşlar akar
Tüm bedenin sarmaya ramak kaldı
Acılar benim göbek adım
Çaresizlikten hiç yılmadım
Umutluydum hep hayattan
Mutluluğu bulmaya ramak kaldı
*
Ayşen Daşkın
25/11/2017
5.0
100% (16)