Herkesin çuval çuval ambarda darısı varken,
Yaylada kovan kovan yüzlerce arısı varken,
Hiç olmayanda bile vallahi yarısı varken,
Sen bir kuru ekmeğe, beni muhtaç ettin felek...


Ağamın dönüm dönüm her köyde tarlası varken,
Fakirin açlık gibi başının belası varken,
Herkesin son modelden binek arabası varken,
Sen bir topal eşeğe, beni muhtaç ettin felek...


Dağda beş yüz davarı ben otlatıp da güderken,
Bu dünyada halimce garip yaşayıp giderken,
Hallerime el açıp binlerce şükür ederken,
Sen bir eksik eteğe, beni muhtaç ettin felek...


TAŞGIN ım elbette var bunların birer gerçeği,
Sormayın bu garibin çuldan çaput dan döşeği,
Arının bile varken dağlarda bin bir çiçeği,
Sen bir solmuş çiçeğe, beni muhtaç ettin felek...

Zekeriya TAŞGIN
Çilekeş
26/11/2017 > S .00 :07 - Pazar ( ANKARA )