1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1358
Okunma
Ruhum fısıldıyor yine..
Beynimde oluşan kara bulutlar,
yanağımda yağıyor sessiz sessiz..
Görülmüyor dışarıdan, çözülemiyor içeriden..
Kopuyor fırtınalar içimde anlaşılmadan..
Direniyor rüzgarlara anlamsız bakışlar..
Ne dudaklarım kalbime,
ne kalbim dudaklarıma dökülüyor..
Oluşan her bir sözcük, ağır bir yara sanki..
Söylenmeden kanıyor tek tek..
Sonra kabuklar çatlıyor birer birer..
Taşımıyor bedenim, sel oluyor her düşünce..
Kabuklaşmış çatlaklardan sızıyor dumanlar..
Ne ben kalıyorum geriye..
Ne de ruhum..
Cevap Yaz