1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1058
Okunma
İçinden azâd et!
Yarının umutsuzluk sabahını
Denize fırlat
Göğün uğuldayan bulutlarını
Hiç düşünme
Yüreklerin kan ağlayışlarını
Yoksulluğun rengi
İç dünyamı kanâtıyor.
Ne olur!
Hüzün perdelerini aralama kızım
Yeşille mavinin arasına
Sıkıştı ince sızım
Hâzin ruhumu
Kanatan zamana gebe yazım
Yoksulluğun rengi
İçimi kör kurşunla yaralıyor.
Aldırma!
Bu dünyanın dar zihinli ahvâline
Seni can evinde işler
Ecelin kırık karnesine
Yorgun bedeninle
Uzan sonsuzluğun evine
Yoksulluğun rengi
Sonsuzluğa çizgi çiziyor.
Mehmet Öksüz