NECİP KARDEŞİM...

Ne baharları dinler,nede ki yazı
Edası,vefası da düzgün Necib’in,
Canlar eder,meclislere divan sazı,
İrfanı,vicdanı engin olur Necib’in,
Pahası,ederi ölçüsüzdür Necib’in...

Gördüğüm adamın dibi ve hassı,
Üzerinden silmiştir kirler ile pası,
Nafile övünmemiştir ondan atası,
Asalet hamurunda maya Necib’in,

Yaren,yoldaşlığın adam küpü gibi,
Dirayetten,ümitten almıştır nasibi,
Irkının,ümmetinin yorulmaz hatibi,
Namı ve şanı ilde dolaşıyor Necib’in,

Dostluğu için hep kendisini hırpalar,
Bensiz boğazından geçmez çorbalar,
Giyimi,kuşamı kaliteli,güzel urbalar,
Düşmanı az dostları çoktur Necib’in...

Sevdi destan yazdı,aldı kaçtı Sara’yı,
Muhteşem tutuldu,düğün ile halayı,
İyiliği çok sever,defeder türlü belayı,
Aşkı ve sevdası bir başkadır Necib’in,

Mürvet aldı,sevdi kız evladı Gülden’i,
Oğuzhan’ı olmuştur ocağının tüteni,
Demet oldu,lalezarı,bağı,gülü,gülseni,
Yurdu,yuvası da şenlenmiştir,Necib’in,

Yolu düştü biran,Güneydoğu Asya’ya,
Selam çaktı,yeni keşfedilmiş o kıtaya,
Emek ve çaba sonunda tutmuş maya,
Kervanı nihayet yola dizilmiş Necib’in...

Karar vermiş,ikameti taşımış Ören’e,
Avusturalya,Türkiye,yüzünü görene,
Bir türlü hız keserek basmamış frene,
Niceleri arkasında nal toplamış Necib’in,

Şeyhim;Derki kadir,kıymeti esirgemez,
Benimle her bir hallere,eyvallah demez,
Ben var iken, başkaları ile ballar yemez,
Maksat muhabbet,derdi olmaz Necib’in,

Nurettin GÜLBEY
Saat : 23.17
24.11.2017
Yalova