3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
949
Okunma
Kalem neferiydi,
Alın teriydi mısralar,
Sevgi pınarıydı sol yanı,
Taç yaptı onurlu insani,
Umutla sürdü haksızlığa isyanı,
Ne varsa hayata dair,
Sofraya serdi şair…
Aydınlığın yılmaz yolcusuydu,
Baş konuğuydu hüznün,
Kattı sesini rüzgâra,
Bağırdı sevda dağına,
Yıldızları çağırdı ayağına,
Sağdı bulutları boyadı gökyüzünü,
Çilingir sofrası kurdu kuşlarla…
İpek üretti kozasında,
Gören çok azdı bu hüneri,
Gün öpüp uğurlarken geceyi,
Nefesini uçurdu belediye parkında,
Gözü açık dinledi mezarında,
Kendi şiirlerine övgü dolu nutukları,
Yaşarken o değildi unuttukları…
5.0
100% (4)
Cevap Yaz