Sanki bulut ağdı, yârin gözüne
Başı yerde, bakmıyor ki, ne deyim?
Kurbanlar olurdum, bir tek sözüne
Bentlerini yıkmıyor ki, ne deyim?

Kıpırdama dese, öyle kalırdım
Gönlünden ne geçti, onu alırdım
Dağları götüren, seller olurdum
İnadına akmıyor ki, ne deyim?

Güler yüze, hasret kaldı şu yüzüm
Acılı yüreğe, dayanmaz özüm
Ateşim var amma, yanmıyor közüm
Kibrit olup yakmıyor ki, ne deyim?

Yer etti sevginin, dibinin dibi
Olmuşum cirminde, seyyah Çelebi
Çıksam mor buluttan, şimşekler gibi
Gökten inip çakmıyor ki, ne deyim?

Çember oluşturdum, dört bir yönüme
İstedim ki şöyle, otur yanıma
Sağıma, soluma, baktım önüme
Köşelerden çıkmıyor ki, ne deyim?

Kokladım düşümde, gonca gülünü
Üstüme örtmüştü, ipek şalını
Uzattım kolumu, tuttum elini
Candan içre sıkmıyor ki, ne deyim?

Necati’nin derdi, tak etti cana
Aşkına doymadı, hiç kana kana
O da gelivermiş, ömürde sona
Ölümü de takmıyor ki, ne deyim?

Necati OCAKCI
19.11.2017
ANTALYA