Cefa Gişesi

Acıdan başka gidecek adresim olmadığını,
Yasımın haznesinde
Yaşamaya başladığımda anladım.
Gönlüme intikal eden çaresizlik,
Aşkın vasiyetini korkularıma yazdırdı.
Ayrılığın yükselen lavları,
Yüreğimdeki umudun zirvesine sıçradı.
Hatıralarımın sancı seviyesini yükseltense,
Habis hislerinin dalgasıydı...

Alfabeyi dirilttim,
Ölü doğmuş bir aşk uğruna...
Şiirleri koyu demledim,
Kalbimin yalnızlık ocağında.
Hüzünlerim sırasını şaşırdı,
Cefa gişesi kapısında.
Sitemler hanesini taşımış
Kimsesizler yurduna.
Artık;
Çakraları iflas etmiş,
Yorgun bir özlem taşıyorum ruhumda...

Teslimatı ertelenmiş vuslat,
Geri iade edilirken aşka;
Gecenin koynundaki ahraz cümleler,
Bahtımla gözyaşımı kedere katık ediyor.
Gururum mevsimleri kovalar,
Mutluluğumun sevinci sendeler.
Ve hasretin pusu gecesi,
Yine yokluğunu belgeler...

Ey göğsümdeki aşk hırıltısının sesi!
Ey gönül vilayetini işgal eden sevgili!
Ey gözlerinin rengi acıya boğan nefesimi,
Söylesene!
Ölüm meleğinin parmağı var mıydı,
Ölüm emrinin telaşında?
Sonbaharın suçu var mıydı,
Kopan sevgi bağlarında?

Bilmeni isterim ki;
Vefasızlığın eşgalini
Suretinin ıskalasına resmettim.
Hayallerimin velayetini,
Şairler alsın istiyorum.
Yavan sevgimin yaban sızısı,
Günahına dert olsun.
İsminin geçtiği yerde,
Aşk lanetle kıyam dursun.
Yüreğinin alevi yel alsın,
Pişmanlık isiyle boğulsun.
Kalbinin mutluluk damarları durulsun,
Haciz getirdiğin ümitlerim,
Ahirette alacaklın olsun.
Ve, ben de aciz varlığını unutmazsam eğer;
İki cihanda da kalbim kurusun...

Nehir Derya Gökkaya
15/11/17