ümidimi hiç kesmedim senden
biliyordum dönecektin birgün yeniden
yaşayacaktık yarım kalan aşkımızı
kaldığı yerden
yaşanması gerekiyormuş bazı şeylerin
yapılan hataları çok geç anladım
sensiz bir hiçmişim meğer ben
kolum kanadım senmişsin
yeniden hayat buldum seninle
hüzün tünellerinde yalnızlığımla başbaşayken
gördüm tünelin ucundaki ışık sendin
aydınlattın dünyamı güneş gibi
korkularımın tek nedeni yokluğundu
düştüğüm batakta çırpınıp duruyordum
kaybetmenin eşliğinde
herkes ikinci bir şansı hak ediyor
tut ellerimi sımsıkı bırakma sakın
gitme uzaklara
yalancı baharlar gerçeğe dönsün
açıver gönlümde yeniden
yüreğimdeki aşk filizleri seninle yeşersin
dağılsın üzerimizdeki kara bulutlar
gökyüzünde ay gülümsesin bize
ve şahit olsun sevgimize
sevdamın adısın kalbimin baş tacısın
son olsun bu veda
çevirme yüzünü
yeniden başladığımız yaşamda ...





Refik
13 . 11 . 2017
İstanbul