4 nisan doksan yedide, karanlık çöktü
Sarardı soldu her şeyler, ışıklar söndü
Sarsıldı ülkücü gençlik, şaşkına döndü
Ülkücüleri başsız, bıraktın Başbuğum

Buz kesti hava ayazdı güneşler dondu
Koptu kızıl kıyametler, acı bir sondu
Mahşeri kalabalıklar, tarifsiz şoktu
Ülkücüleri başsız, bıraktın Türkeş’im.

Türk dünyası akın etti, yer gök ağladı
Azeri, Çecen, Kırkız’lar, kara bağladı
Binbir agızdan tekbirler, yürek dağladı
Ülkücüleri başsız, bıraktın Başbuğum

Türk’ün İslam birliğini, savundun durdun
Müslümanların dertleriyle hemhal oldun
Göz açtırmadın teröre candan set kurdun
Ülkücüleri başsız, bıraktın Türkeş’im.

Gittin gideli başbuğum, ah neler oldu
Kimi terörle kolkola, kimi el oldu
Hainler sahaya indi, baş tacı oldu
Ülkücüleri başsız, bıraktın Başbuğum

Yokluğunda miras yedi, hinler türedi
Davayı satan bölen, cin gözler belirdi
Ayan beyan oldu yüzler, maskeler indi
Ülkücüleri başsız, bıraktın, Başbuğum

Partiyi çok parçaya, haince böldüler
Çakallar meydana inip, kurt göründükler
Gizli kalmış hesaplar, bir bir döküldüler
Ülkücüleri başsız, bıraktın Türkeş’im.

Ülkemiz sarılmış her yanı kordan ateş
Düşmanlar tek vücut olmuş ederler ateş
Sahte milliyetçiler, taktı geri vites
Ülkücüleri başsız, bıraktın Türkeş’im.

Dokuz ışık doktrini, kıskacta yanlardan
Sahipsiz insanımız uyanmaz uykudan
Gençlik zevk’i sefada habersiz olandan
Ülkücüleri başsız, bıraktın Başbuğum.

Ülkücü camiaya dik, durmak yaraşır
Tehlikedeyse vatan, can vermek yakışır
Ülkücüye istikbale koşmak yaraşır
Ülkücüleri başsız, bıraktın Türkeş’im

Ahmed Ali, bil hattini, sen akıl verme
Can ile canan ayrılmaz, parçalı görme
Ekilen tohumlar ölmez toprak örtsede
Ülkücüleri başsız, bıraktın Başbuğum

Ahmet Ali CANBAZ 04.04.2018