1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1164
Okunma
Dünyadan göç adı ondan korkarlar
Yaşarken bedenin, sönmesi ölüm
Bel bükük, dil sürcer, saçlarda aklar
Tek başına yola, çıkmaktır ölüm ..
Ürperti korkular salar gözlere
İnme iner sızı düşer kalplere
Ter döker titreme gelir ellere
Dilleri, gözleri kaydırır ölüm ..
Bahanesi çoktur bilinmez gelir
Dağ, taş, uyku, oyun oynaşta gelir
Genç, ihtiyar demez, zamansız gelir
Söndürür ocaklar affetmez ölüm ..
Soldurur bet benzi alır koymaz fer
Koyarlar mezara, toprak altı yer
Ah vahlar nafile, eş dostlar gider
Tüm sevdiklerinden, koparır ölüm ..
Kul Ahmed-im, boşa dövünüp durma
Aşığı, maşuğa, taşır hem ölüm
Rabbine tâbi ol gaflette kalma
Vuslata ermenin adıdır ölüm ..
(Kul Ahmed-i)
Ahmet Ali canbaz 08/11/2017
5.0
100% (3)
Cevap Yaz