Yarım kalmış aklıma misafir olduğunda;
Gözlerin ah gözlerin küfelik eder beni…
Dertleştiğim kadehe son yudum dolduğunda;
Bir şarapcı cebinde metelik eder beni…

Yetimin yüzlerinde tebessümler sırıtır;
Paramparça yürekte nice neşter kırıtır;
Sabır denen dağları bir gözyaşım eritir;
Mutluluk peşrevinde son delik eder beni;

Hep seni arayacak gözlerimde tek kusur;
İnsanım lan insanım ne kaleyim ne de sur;
Başköşeye oturur uyku denen mendebur;
Hafta neymiş ay neymiş gündelik eder beni…

Merhameti men ettim ayrılık sözlerine;
Kurban diye yatırır yokluğun dizlerine;
Gelsin diye bakarken ölümün gözlerine;
Şah damarda gezinen saf çelik eder beni…

Kör talihim kör işte çektiğimi bilirde;
Kırkta yılda bir olsun hatırına gelirde;
Çektiğimi seneler makamlara bölerde;
Hicaz, segah bir yana buselik eder beni…

“Yarım kalmış aklıma misafir olduğunda;
Gözlerin ah gözlerin küfelik eder beni…”

Ali ALTINLI – 12.11.2017
Saat: 22:54