İnsan ne zaman lal olur
Ya da susar mı gerçekten
Kelimelere sığınıp, kelimelerden kaçarken
Kaç cümle anlatır susuşu
Kaç cümlede anlar kalbinin kanadığını

Anladım
Anladım derken anlar mı acaba sahiden
Geride neler neler bıraktığını
Kendisiyle karmakarışık sus pus olan geveze
Sana soruyorum sana
Susar mı yüreğin sahiden üşürken her bir hücresi
Ya hangi sözcük ısıtır artık içini, çözülür dilin

Kimse bilmez be canım ... deme
Deme sakın
Döken sen değil misin beyaza susarken
Kırılan sen, yüreğinle konuşan sen
Derdini dinleyen susan sen
Pişmanlıklar mı keşkeler mi seni böyle eden

Neden, neden sarılırsın yalnızlığına sımsıkı
Böyle suskun
Böyle yorgun
Böyle bıkkın, böyle üzgün, küskün

Bilirim ...
Bilirim bazen üşütür esen rüzgar sol yanı
Kırılır dökülür düşler bir bir
Tuz buz olur
Sen gibi
Ben gibi
Biz gibi

Süzülür gözünden yaş
Tuzu dudağını yakar yüreğini dağlar
Bilirim de işte dayanamam dudağındaki kördüğüme
Sormak isterim ona
Döksün isterim içinde ne var ne yoksa
Dayayıp başını içimdeki yalnızlığıma
Gömsün isterim yüreğindeki kederi

Ruhum dolaşır ruhunun kıyılarında dualarımın fısıltılarıyla
Hani ölümsüzdü aşkımız
Hayallerin, hayallerim... hala taze
Kapatıp gözlerimizi çocuklar gibi masumca
Dertleşsek bir köşede
Varsın hayallerimiz gerçek olsun isterse olmasın
Yol alsak el ele bu inançla son nefese
...
Ne dersin ölümsüz sevdam, ne dersin
Şimdi derin bir nefes al ve söyle
Var mısın yok musun
Bu uğurda yaşamadan ölmek de varsa nasipte

11/11/2017