1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2220
Okunma

Yıllardır kalbinden sevgi dilendim
Oysa varlığında kıymet bilendim
Aşksız ocağımda viran kalandım
Yâr gönül kapına kul olmadım mı?
Sabrım doldu taştı, taşlara döndü
Sevgi dolu gözler yaşlara döndü
Yediğim zehirli aşlara döndü
Yâr akan yaşlarla göl olmadım mı
Hatırla yoluma papatya serdin
Tomurcuk gülleri elime verdin
Gönül tahtım hazır, senindir derdin
Yâr kalbine giden yol olmadım mı?
Suçlama boşuna bırakan sensin
Yürekten sevgimi çıkaran sensin
Bir vakit mevla’ya yakaran sensin
Yâr yeter nârından kül olmadım mı?
Sebepsiz vedanı hiç çözemedim.
Boynumu büktümde söz dizemedim.
İsminin üstünü ben çizemedim.
Yâr sana can iken, el olmadım mı?
Sormuşsun halimi şükür ölmedim
Senden gayrı bir yâr sevip bilmedim
Sensiz mutlu olup bir gün gülmedim
Yâr sararıp solan gül olmadım mı?
Tâkatim kalmadı özlemin yordu
Düştüm yataklara hep eller sordu
Şiir yüreğimi ayrılık vurdu
Yâr elin omzunda sal olmadım mı?
Sevda Doğan Karakaş
5.0
100% (3)