sevmek
güzelliklerin içinde güzellik imiş
ben
anladım sevince seni,
daha ne yapabilir ki insanoğlu
verdiyse yüreğini bir avuç umuda
dahası yokmuş
olamazmış
boşuna dönen şu dünyada,

ey güzellik
hangi bahaneler olabilir buna engel
yazdığım çizdiğim ruhumda sen
gitmeler gelmeler mucizelerden de öte
yaşıyorum işte ha öyle ha böyle
geceler sabahlara
tümünden gebe,

doğmuyor güneş
doğmayacak gibi hiç
boşluğu doldurmak bana mı mahsus hep
kaderin çizmesi siyahtan da siyah
renkli boyamakta
fayda etmiyor
artık,
yazık mı yazık çok yazık,

zaman bir muhtıra gibi duruyor içimde
mahkumiyeti hezimete davet
öten kuşlarsa nihayetin de mutlu
bana ise özlemde hasret
yarınlara hicret
bakışlar boş gözler başıboş
dalmış gidiyorlar
tutan da yok ellerinden
seke seke
topallıya topallıya
bir vurdumduymazlık diyarına,

sevmek
çaresizliğe fitil
gün aşırıya yetim
yetmiyecek gibi ömre
durmuyor ki zaman
yapraklar dökülürlerken kıyamete
yine de başka şansım yok
gibi
seni sevmekten
sevmekten gayrı...

(Berlin,11.11.2017)

Talat Özgen