zamansız çaldı ayrılık çanları
söyle yaşatmaya ne hakkın vardı bunları
bir gurur bir hiç uğruna
heba ettik yarınları
söylediğin sözler yenilir yutulur gibi değildi
bir hançer gibi saplandı yüreğime
alışık değil bedenim bu darbelere
kaçıncı yıkılış kaçıncı hüsran bu
acıtmadı içimi üzüldüm sadece
çünkü bendeki seni de öldürdün ben gibi
tek suçum seni sevmekti
ödülüm gidişin oldu
yaşadıklarımı içime attım hergün
paylaştım kendimle
sabır tespihini kaç kez çektim bilir misim
içtiğim her kahve telvesinde
içimde umut fallar aradım
çıkan her falda yeniden tövbe ettim
yüreğime söz geçiremedim yine de
aşılmaz setler çektin önüme
aşkımızın önündeki tek engel gururundu
ayaklar altına alamadın bir türlü
aşkta gurur olmaz bilmez misin
bir gün seninde yanacak yüreğin
çok şey söylemek isteyip söyleyemeyeceksin
yutkunacaksın
susacak dilin ağlayacak gözlerin
boğulacaksın hıçkırıklarında
düşen her damla yaş
canlanıp dile gelecek
pişmanlığını haykıracaksın eğer varsa yüzün
ve de gücün
acılar içinde kıvranacak bükülecek belin
kapat gözlerini düşün maziyi
neler yaşamışız kısacık ömrümüzde
yanımda olmasan da bilki düşlerimdesin
kendini koy bir kez olsun benim yerime
gör içimdeki yürek yangınlarını
patlamaya hazır yanardağ gibi
seni yolundan çevirmek değil amacım
sen kararını çoktan vermişsin
topla pılını pırtını çek git
bir daha çıkma karşıma
neler çektiğimi sen bilemezsin
aşkın tecellisi ne imiş yaşa ve gör
beni öpüşlerin yalanmış demek ki ...






Refik
10 . 11 . 2017