Ey gönül vazoma koyduğum çiçek!
Narin köklerini salıvermişsin
Gerçeğim düş imiş, hayalim gerçek;
Derin bir ummana dalıvermişsin…

Beni yakan gözler canın yandığım;
Geceler boyunca adın andığım
Rüzgar gibi gelip geçer sandığım
Gönlüme kök salıp kalıvermişsin…

Hayalin gözümden gitmiyor gülüm
Biter mi diyorum, bitmiyor gülüm
Kimseler teselli etmiyor gülüm
Aklımı başımdan alıvermişsin…

Sensiz gecelerde yokun aradım
Sımsıcak gönlüme dokun aradım
Nasıl anlatayım; kokun aradım
İçime misk-amber doluvermişsin…

Özümden göz gibi sana bakardım
Adına sevdalık türkü yakardım
Her daim mis gibi seni kokardım
Bir sabah baktım ki soluvermişsin…

Can buldun sonrada canla dolanıp
Kök saldın kalbimde kanla bulanıp
Yürekten çağlayan selle sulanıp
Sevdamla can suyu buluvermişsin

Kadirim özenle seçtiğim yârsın
Köklerin gövdemi iyice sarsın
Sen benle yaşarsın benimle varsın
Gönlümün çiçeği oluvermişsin…

KADİR ÇETİN-MAYIS/08-NAZİLLİ