…Ölümü kuşananlara rahmetle…

Uzaktan gelen haber yürekleri dağladı
Analar yaktı ağıt, kara yazı bağladı

Haneler darmadağın yüreklere har düştü
Katillere ağır kış, şehide bahar düştü

Pusu üstüne pusu, kalleş neydi derdiniz?
Zulümse muradınız muradına erdiniz

Merhamet nedir bilmez vicdanı kör olanlar
Gönüllerde diridir gül misali solanlar

Gecenin ayazında gökte yıldızlar üşür
Kahraman Türk askeri şahadeti bölüşür

Türkler için askerlik bir mübarek ocaktır
Ey haydut oturduğun bu kaçıncı kucaktır?

Şehidime gök kefen, bulutlar olsun yorgan
Zalimin boğazına bir gün dolanır urgan

Yakında darağacı Ulus’ta kurulacak
Dağdaki tetikçiden bu hesap sorulacak

O necis bedenleri toprak bile kusacak
Hakikat konuşunca batıl elbet susacak

Türk’e kefen biçenler, biçtiğini giyecek
Zalim son nefesinde bakalım ne diyecek

Binlerce şehidimin ruhlarını çağırsam
Dağlar ses verir bana bangır bangır bağırsam

Yakın bir yerinize, küstahlar yakın kına!...
Kim karşı durabilir Türklerin akınına?

Bayrak, millet, dil, devlet bu coğrafyada tektir
Vatan uğrunda ölmek şanlı zafer demektir

Konuşması gereken ne yazık ki susuyor
Dağda gezen enikler nefretini kusuyor

Komandolar izdeyken dağda çakal şaşmasın
Dikkat edin yılanlar, Türk’ün sabrı taşmasın!...

M. NİHAT MALKOÇ