-Anamın, sarı gül sarışlı ellerini öperken...




Tanırım sizi
Yüreğim kadar sıcak dillerinizden
Nasırı mor süsen açan
Sarı gül sarışlı ellerinizden tanırım!
Kanımda tutuşan bir harlı çerağdır
Bakışlarınızla gönlüme verdikleriniz
Ve hep karlı dağdır
Önüme serdikleriniz!


Adınıza türkü yaksam
Mızrabım kırılır
Kopuzum yanar
Şiir yazsam gökte ay’ım
Yıldızım yanar!


Beni gül dibinde doğuran
Ve gül yağmuruyla yoğuran
Sizden biri!


Tanırım sizi
Şahdamarımda gezer
İçimde solursunuz
Şu biçare dünyama
Nur şehri olursunuz!

Tanırım sizi
Bilirim çileniz yüce dağlardan yüce
Bilirim ya derdinize derman olamam
Benim de gam çiçekleri açar baharım
Benim de önüm ardım çile
Sağım solum hasret
Benim de her şeyim yarım!

Tanırım sizi
Ebem kuşağının alı
Dilimin en süzgün balı
Sevdamın son durağı sizsiniz
Şol cennetlerin burağı, siz!

Siz, hasretlere bürünürsünüz de
Acınızla acımaz mı yüreğim
Ben hislenmez miyim?
Menekşe seli çağlarken gözlerinizde
Islanmaz mıyım?



Tanırım sizi
Menevişli gözlerinizden
Kavruk yüzlerinizden tanırım!

Eni gurbet sonu gurbet bir hayatın
Yokluk teknesine düşen acılardan
Hasretlerden
Yılmak ne bilmezsiniz bir dem
Donuk bakışlarınızda hüzün
Kınalı saçlarınızda erdem
Çile hamurunu özlemle yoğurursunuz!

Hüzün,
Toprağa er bırakmanın adıdır
Sözlüğünüzde bazen!

Taa uzaklardan gelen bir çocuk sesi
Göğsünden vurulmuş bir can ürpermesi
Ağıt ağıt gökyüzüne ağarken
Bayrakla sarılı tabutlara kapanıp ağlarsınız!

İşte o zaman düşer can evime
Bir ince sızı
Kor gibi alırım içime
Ay ışığı bakışlarınızı!

Bu yıllarca ezan sesiyle yunmuş
Esrimiş toprağa
Bu, yıllarca karanfil yağmuru
Yemiş toprağa
Karanfil veren sizsiniz!

Ve salınan dala
Ve kızaran güle/yaprağa
Şekil veren siz!


Tanırım sizi
Ve anamı hatırlarım sizi her görüşümde
Cemresi gönül teri bahçelere
Gündeliğe gittiğimiz günleri hatırlarım
Yüreğimde ateş çiçekleri açar
Sizi her görüşümde

Tanırım sizi
Al yazmanızdan
Altın hızmanızdan tanırım!

Kilimlerde nakışlarınızdan
Aslı duruşlarınızdan
Şirin bakışlarınızdan tanırım!

Nene Hatun’lar gibi vakti gelende
Cepheye çıkışlarınızdan tanırım!

Şu yanan yüreğime
Sardığım kar sizsiniz
Yüzünde sevdalı düşlerin
Albenisi esriyen yar
Ve en sıcak diyar siz!

Tanırım sizi
Nasırı mor süsen açan
Sarı gül sarışlı ellerinizi
Öpmeyen bahar bahar olmaz!
Sizi görür de insan nasıl
Eriyip buhar olmaz? !
Eriyip buhar olmaz? !

Durmuş Kaya