Yar gönlüme verdiğin, bunca azap zulümden,
Ateş merdane oldu, derde derman aradım.
Gelipte koklamadın, ne yaprak ne gülümden,
Dağların eteğinde, kırda seni aradım.

Buğu düşmüş sabahın, gözleri çakır iken,
Dağların göz kapağı, küflenmiş bakır iken,
Alaca karanlıkta, çekirge şakır iken,
Sükut gölgesin deki yerde seni aradım.

Seviyorum dedin ya; sevdi sandı yüreğim,
Duysa Leyla utanır, inan yandı yüreğim.
Bir Fatih Sultan Mehmet, binbir handı yüreğim,
İstanbul’un fethinde, surda seni aradım.

Çiçeklerin özüyle, bal tüllendiği zaman,
Aşıkların özüyle, kor küllendiği zaman,
Bülbüllerin sesiyle, al güllendiği zaman,
Yeşili solgun gördüm, morda seni aradım.

Gökyüzünde kanatsız, süzülen bulutlar da,
Bin bir arzu hevesle, beklenen mektuplar da,
Bir damla göz yaşıyla, yeşeren umutlar da,
Sahipsiz bir mezarda, sırda seni aradım...

Gülizar bağ sandığım, üç perdelik zahirde,
İçi boş bir ölünün, yattığı boş kabirde,
Melekler arasında, cennetûl mevt ahirde,
Kevser ırmaklarında, orda seni aradım...

HARUN YILDIRIM