3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
966
Okunma
Geceydi
katran karası akan yaşların ardı sıra gelen
duvar köşelerine çarpılmış canların
her yanından sızan…
Geceydi
tozu toprağı karıştırıp
üstüne yığan boranları büyüten
bekletilmiş hesaplara sinsi pusular kurduran
Ben daha adımı bile ezberleyememişken
yazgımı karartan
taş üstüne taşı bile koyamazken
temelimi delik deşen… geceydi…
Geceydi
örselenmiş hayatlar mezarlığına
bir yenisi daha eklenirken
ve faili meçhul bir beden uzanırken kuytularda, geceydi…
Cehennem diplerinde boğuşurken canımla
kızılca kıyametleri koparırken bir dikenden sebep
giyindiğim bu beden tutuşmuşken cayır cayır
sönmek için debelenirken ben, geceydi…
Geceydi
sönmüş ocakların külleri savrulurken
son pişmanlıklardaki faydaların bile
faydasız kaldığı anlar çoğalırken, geceydi…
Cevap Yaz