Öyle bir karanlık içindeyim ki,
Gölgem bile beni terkedip gitti.
Bir tutam aydınlık sağmak istedim,
Şafağım sökmeden, gün solup bitti.

Dağlar arkasında ümit kalmadı,
Yâre selam saldım, o da almadı,
Feryâdım, figânım duyan olmadı,
Şafağım sökmeden, gün solup bitti.

Oysa yaşanacak ne baharlar var,
Ömür tükendikçe geriye sarar,
Çileli başıma yağmadan o kar,
Şafağım sökmeden, gün solup bitti.

Bir kere dönüp de adım atsaydın,
Şu canıma, can-ı lebin katsaydın,
Sinem hedefindi, bin ok atsaydın,
Şafağım sökmeden, gün solup bitti.

Üzeri mühürlü bir pulum şimdi,
Esir Pazarında (satılan) bir kulum şimdi,
Yırtılıp atılan mektubum şimdi,
Şafağım sökmeden, gün solup bitti.

Mahzun bakışların kalbimi yorar,
Cevabı olmayan sorular sorar,
Bu mâtem sürecek mahşere kadar,
Şafağım sökmeden, gün solup bitti.