1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1387
Okunma
Duyguda sömürü
Emekte sömürü
Yaşamda inançta
Ten’de beden de
Ülke de dünya da
Sömürü..
Görünmezliğin kadar gerçek
Gerçekliğin kadar bilinmezsin
Varlığına gizlenmişsin
Biliyorum kimliksizsin
Her yerden çıkıyorsun
Tarhanamızda bulgurumuzda
Soframızda
Yetmezmiş gibi
Çocukların sütüne de ortaksın
Hastaların ilacında
Yaşamın en acımasız yerinde
Savaş ta silah ta
Uçakta füze de
Petrol kokusuna
İşgale ucuz Emeğe
Dayanamazsın
Biliyorum..
Ana’ların feryadından
Bir avuç pirinç lapasıyla
Açlığı uzatılan çocuktan
Tanıyorum seni
Seni tanıyorum
Git başımdan...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz