Kış olacak ve karlar düşecek pencerenin önündeki sokak lambasının fonuna;
Gece; gök siyah ama yerler bembeyaz örtüsünü giyinecek karanlıkta kaldığımız baharların inadına,
Sen gözlerinde beni, ben ise hayallerimdeki seni göreceğim o zaman,
Ama kimseler görmeyecek, duymayacak ve hissetmeyecek o bembeyaz karla gelen neşe dolu geceyi,
Biz olacağız her yerde ve bizimle kalacak zaman durduğu her yerde,
Mehtap olmayacak belki denizde ama senin gülüşlerinle benim sevindiğim o mutlu resim unutturacak bütün mehtapları denize..
Sen de döküleceksin inci taneleri ile birlikte o gece,
Mırıldanıp, söyleyemediğin bütün şarkıları söyleyeceksin içinden geldiğince,
Ve de yanakların al olmadan kendi renginle..

Ben de; o inci tanesi ışık ışık gözlerine hayranlığımı gizlemeden bakacağım elbette,
Sen, belki güleceksin seni sevdiğimden sarhoş halime,
Ama değil mi ki ben düşmedim ya bu aşka kendi kendime!