Seher vakti
Koşar adımlarla
Simitci fırınına
Kuşların tuttuğu tempoyla
Varırsın...

Mis gibi bir koku
Karşılar seni...
Simit sepetleri dolunca
Ayarlarsın sesini;
’’Taze simit,gevreek’’
Yankılanır boş sokaklarda,
Tüketirsin kaldırımları gezerek..
Mutluluk kaplar yüzünü
Sepet boşalınca....

Sonra bir koşuşturmaca
Ankara garına,
Ordan Hale geçersin
Dönersin nohut balyasıyla...
Banliyö treni istirahatgahım..
Mamak yada Bağdurağında
Trenden inince
Ter sırtımdan çıkar,
Eve vardığımda
Gömleğim ipi boylar..
O balya dal dal
Nohut demetlerine döner,
Hanım toplantılarında
Defalarca,taze nohut
Elden ele gezer...
Şimdi bir ilkokul çocuğu
görsem simit satan;
Gözlerim donuklaşır,
O günler aklımda
Beynimde kuşlar cıvıldaşır...
Ya da taze nohut satan;
Mamak,Köprü,Bağderesi
Hayalimde canlanır,
Bugünki yapımdan sıyrılıp
O günler yaşanır..
Hey gidi günler..
O günler
Ne günler...