Sensizlikle sınanıyor ömrüm

beni görünce hafif gülümsemen
sert duruşunun altında
Gözlerin içindeki Sevgi sandığım bakış

sarılırken kalbimdeki değişen vuruş
elimi tuttuğunda içimin ısınması

Nefesin saçlarımda dolaştığın da
Hayal ülkesine doğru gidişim
baktığımda seni güçlü zannedişim

Hepsi yalanmış
Yanılmışım ,aynı adamı kaç kere sevmişim
hep giden adamı

ne zaman özlüyorum seni biliyor musun
dopamin düşerken
beynimde bilmediğim bir girdap oluştuğunda
ve sonsuz titreme başladığında
nöronlar elektrik akımına doyamadığın da
o anda beni görmeni istemediğim halde
gözlerimden yaş akar
kalbimde sızı başlar
sen gelirsin aklıma
gidişlerin gelir
ölmek isterim ama Ölemem
yine ayağa kalkarım

sonra;

insanların zulmü var ya
doğduğum günden beri peşimi bırakmayan
iyiliğin karşılığının kötülük olduğu zamanlar da
sıcak bir dokunuş bir omuz ararsın ya

yorulursun

yine gitmek istersin va’den dolmamıştır


her defa devam edersin

bin defa ölürsün bir defa toprağa giremezsin

Anlayacağın canım sensizlikle sınanıyor garip ömrüm.

Hacer Sarıgül