Bir sevdadır Ankara, rüzgârına kapılma
Yok, artık âşık olan dalgalı saçlarına
Ah, bir gidebilseydim, çocukluk yıllarıma
Nostaljik Ankara’nın, sessiz sokaklarına

Çocukluk yıllarımın, çıkrıkçılar yokuşu
Taş döşeli yolları, faytonların koşuşu
Hani, gençlik parkının, dondurmacı şişkosu
Kör karanlığı delen bozacının coşkusu

Ne güzeldi o yıllar
Meydanın itfaiye de
Dolu fırıldakçılar
Bul karoyu, al parayı
Sen de katıl, sen de kazan
Beş parasız kalınca
Yolunmuş kazlar gibi
Kaç anafartalardan

Bir rüyaydı o yıllar Ankara sokakları
Gönüllerde masum aşk, evlilik hülyaları
Meltem gibi eserdi, Ankara rüzgârları
Şimdi ne halde bilmem, bozulmuştur yolları

Ah Ankaram, vah Ankaram
Sen benimdin bahtı karam
Böyle niçin mahzunsun
Neler oldu, sana soram
Gitmesin, dursun yıllar
Benim sevdam seni saram

Es Ankara rüzgârı, götür o yıllarımı
Süpürsün rüzgârların, kalan anılarımı

Çocukluğumdun benim, aşkım, sevdam, her şeyim
Kalmadı sende artık, o yıllardan bir şeyim

Erdal YILMAZ