0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
952
Okunma
Gecenin şu vakti yürüdüğüm penceresiz sokakta,
Elimde harladığım son cigaramla,
Belimdeki sabırsız tabancamla,
Tövbemi bozduğumla kaldım ben.
Dönüşü olmayan bu yolda,
Ötesi farketmez bu saatten sonra.
Umutlarımla inatlaşan şu dünyada
Tövbemi bozduğumla kaldım ben.
Korktuğum şarkılar çalıyor kulaklarımda,
Yine o gecelerden bir gece var sırada.
Ne olacağı bellisiz olan şu zamanlarımda
Tövbemi bozduğumla kaldım ben.
Gözleyecek yine bu gözler gelişini,
Hatırlayacağım yine o son gidişini,
Kaybedeceğim kendimi Sakinleştiremeyeceğim nefsimi,
Başlıyor yine cenazemin merasimi.
İbrahim Deniz
