ıssız yolların kenarında rastladım ona
bir yunusun dostluğunu gösterdi bana
sevginin kötülüğü yok ettiğini öğretti
aşılması imkansız duvarlarda yeşerir sarmaşıklar

ıssız bir manastırın kapısında rastladım ona
kırık kanatlarla soluk almasını öğretti bana
bir tebessümün bir pırlantadan daha değerli olduğunu
kurumuş ırmaklar misali sevgiye susamışlığı
aynalar en saf yönünden gösterir imgeyi

annemin ellerine benziyor ellerin
toparlayan birleştiren güç veren
ılık ve berrak gözlerin denizlerin esintisi
sevme sanatını öğretiyorsun bana
serçelerin göç etmediğini bile bile
gülümsüyorsun düş kırıklığı giysiler içinden
oysa ben sensiz bıraktım sığ sulara yunus balıklarını

ey ömrümün sermayesi
azıklar al yanına
heybene sırtı kamburlaşmış yaşamlar
ne sen şehriyarsın ne de ben şehrazat
her aşkın sonu binbir gece
bağışla billuri kubelerde avazımı

Senden öğrendim
bir tebessümün bir pırlantadan daha değerli olduğunu

Ömriye KARATAŞ
21.10.2017