çiçekler sen açıyor gidemezsin
avuçlarım yağmur duasında
bulut bulut ıslanıyorum
çiçekler sen açıyor
papatyalar güneş oluyor düşlerimde

kuşlar baharı fısıldıyor
bu deniz alev alev martı kanadı
avuçluyor bir yürek dikenleri de
bakışları başsız güllere kanadı
çiçekler sen kokuyor bilemezsin

ismin sesimden çığ gibi düşüyor
ay kırıkları batıyor nefesime
içimde bir haziran
zemheri olmuş üşüyor
hangi dala konsam sesime siniyorsun

bir asi rüzgar saçlarını tarıyor
belki üşüyorsun kimbilir
ellerim ellerini arıyor
bir kuş kadar yuvasız
bir ceylan kadar ürkek
yokluğun yokluğumu sarıyor

her bahar sen kokuyor bahçemde
bulutlar üstüme üstüme geliyor
karanlıklar nakaratsız şarkı lehçemde
notasız bir yankı giderek soluyor
ürperiyorum büsbütün
erguvanlar gurupla kayboluyor
dur bekle daha diyemezsin
bu bahar sensiz olmayacak
çiçekler sen açıyor gidemezsin


ahmet uysal - mayıs 08