Gecenin bir vaktinde,üşütüyor düşlerim
Kapanmıyor gözlerim,uyurken tüm şehir
Aklıma düşüp de yazılamayan sözlerim
Yavaş yavaş geçiyor gözlerimin önünden
Sonunu getiremediğim sigaram
Ağır ağır tütüyor kül tablasında
Yangın büyüyor içimde
İsmini unuttuğum şiirlerim
Sarsrmış anı defterimin sayfalarında
Gece sessiz,yıldızlar sen gibi
Dudakları aydın, salkım salkım
Ağaçlar rüzgâr kokusu taşıyor
Lekelidir buralarda geceler
Her saati pusudan çıkmış gibi nakış nakış
Yarın geç olmasın diye
Kuruyan gözlerimi şiirle ıslatıyorum
Misafiri oluyorum soğuk caddelerin
Gülüşünü umutla özlerken
Bakışlarıma ortak yaşamlar katıyorum
Sensiz düşler kuruyorum zamansız.
Ayaklarım çıplak koşar adımlarla yürüyorum
Flu gölgeler bırakıyorum ardımdan
Dudaklarımdan sözler dökülüyor anlamsız
Mavi gülüşleri özlüyorum
Yüreğimde hasretliğin gölgesi varken
Türküler şafağa nasıl söylenir
Pencereme bir parça ateş yansıyor
Tütün kutsuyorum güneşin gözlerine
Ayrılığı lanetlerken,suçluyorum kendimi
Su gibi akan, rüzgar gibi savrulan saçlarını
Tüm iliklerimde hissediyorum
Kaybolup gidiyor anılarım
Vakitler dönüş saati diyor.
Artık yaşamlar aydınlığa kavuşmalı
Isınmalı soğutulmuş tüm yürekler
Soluksuz sayılmalı gecelerde yıldızlar
Ve yarının rengi mavi olmalı
YUNUSCA