Urganlar takın boynuma,

Mavimsi düşleri kovun uykularımdan.

Zindanlara gömün ruhumun hıçkırıklarını.

Tırnaklarım kerpetenlerle sökülsün.

Ay doğmasın gecelerin ardından,

Güneşe hasret olsun gözlerim.

Vuslatı bekleyen bakışlarım,

Umudun ardında kalsın.

Karanfiller ağlamasın.


Nasıl olsa ben bilirim,

Yüreğin yangın yerini…

Zebaniler toplansın başıma

Oysunlar gözlerimi.

Mecnunun çöllerini,

Yüreğim miras alsın.

Karanfiller ağlamasın.


Fark etmez; beyaz, siyah, kırmızı…

Solacaksa ben solayım.

Ölecekse ben öleyim.

Sarmasın karanfilleri

Ayrılığın korkusu.

Onlara sorulmasın cehennem sorgusu.

Çalacaksa hüzün havaları, benim için çalsın.

Karanfiller ağlamasın.


Dağlar benim meskenim,

Bilirim kokusunu.

Alın getirin bana,

Ferhat’ın kazmasını.

Söyleyin yedi düvele;

Aslılar Keremsiz olmasın.

Karanfiller ağlamasın


Yunus’un sevdası sizlerin olsun.

Mevlana sizin için “can” diye dönsün.

Cehennem ateşi bağrımda sönsün.

Ebrehem’in filleri sırtımı dövsün.

Mengeneye alın başımı.

Kıracaksanız kırın dişimi

Bitirecekseniz bitirin işimi.

Gözyaşları avuçlara dolmasın.

Karanfiller ağlamasın.