Kimi...
Çaresiz nasip der bekler
Mahzun bir halde umut besler

Kimisi
Keyfiyet içinde safa eyler
Gönül azmin, aklın sözünü dinler

Miskin
Olan kolayı seçer, taklit eder
Yaşadığı şartları kader bilerek göçer

Peki,
Arştan inen beyan niçin okunmak
Anlaşılmak, araştırmak için azmi bekler

Kör
Karanlık baht değildir basiret çözer
Şemse karşı katılık ve karanlık viran eder

Nimetin
Kadrini bilmeyen, nadan olan nefis
Ektiğini biçer, her akıl ve iz’an şerri neyler

Biter...
Umut çeker gider
Ne kadar arzu etsen de artık yeter

Nedir
Bu duygu tufanı
Aklı alan heyecanı, kararan iz’anı

Akıp
Gider gönül, su misali
Bent olmazsa bir afet olacaktır illaki

Meftun
Olmak, böyle inanmak
Gözü, aklı karartıp ona revan olmak

Hayır mı
Şer midir, muvazene
Akıl ve irfan içindir, kalp sahibinindir

Ne kadar
Savrulursan savrul
Bilmem ki kimin derdidir, hesap niyedir

Canın
Ne cevri ve ne de cemali
Kim neylesin ilimsiz, irfansız olan aklı

Şuurdur
İstikbaldir, hürriyettir
İnsan olanın hayır için yarışan ihsanı

Mustafa Cilasun