Kaç mevsim geçti ömürden
İlkbahar yaz derken şimdi mevsim sonbahar
Geçerken bir bir değişiverdi o deli duygular
Anarken geçmişi sanki daha dün gibi
Bakıyorum artık hayata kum saati misali
Bir yanım bitmeyen umutlarım
Bir yanım ise kayıp giden zamanım
Ve içinde var saydıklarım

Yavaş yavaş kayıp giden
Kiminde sıcak gülüşler
Kiminde hüzünler elveda derken bana
Yüreğime doldu son yanım
Bir kum saati hayatım

Zaman ertelense diyorum
Vakte pay
Paya zaman biçerken
Her giden erken
Her giden erken
Kayıp, zamansız çalar kapıyı
Ahlar faydasız
Gitmiştir kum tanesi
Bazen zamansız bir elvedayla
Bazen ise ’elveda’ sız bir vedayla

Şimdi her kum tanesi hatırlatır bana geçmişi
Benden götürdüklerini, getirmediklerini
Gülüp geçenleri
Sevenleri
Özlemleri
Hasretleri

Kum saati diyorum
Bir kez daha demleniyorum hayata
Hani şu tavşan kanı çay gibi
Yudumladıkça zamanı, zamanı yudumluyorum
Buruk olsa da tadı inadına
Her ince belli bardağı içiyorum
Sarılıyorum daha tiryaki
Sevenlere
Sevdiklerime
Sevgiye, sevgiliye
Zamana şeker
Şekere bir dem gülüş ekliyorum
Süzülen her kum tanesine zaman
Keşke sözüne misilleme
Bir tebessüm
... :)