Bilemezdim’ki yalnızlık rıhtımına demir attığımı.?
Bilemezdim’ki seni beklerken o limanda güneşin batacağını.?
Nereden bilirdim’ki gece karanlığında sessiz sessiz ağlayacağımı..
Gidişin o gidiş,gülüşün o gülüş...

Hayalimde kaldı vicdansız beni bırakıp giderken el sallayışın bana,
Bekledim seni geri gelecek diye sabaha kadar O limanda...

Ay ışığı parlak,ayaz gecelerin soğuk koynunda beni yapayalnız bırakıp gidişin var ya.? var ya
Ölümden beterdi çektiğim acılar,bunu biliyor musun,
Unuttu sanma sakın seni çok özlediğimi,çook özlediğimi,

Sabah seherinde çiy yağdı üzerime seni beklerken o limanda bunu biliyor musun vicdansız, vicdansız..

Titreyen ellerimle saçlarımı düzeltirken halen gözlerimden akıyordu yaşlar senin yokluğuna.?

Bir gün olur da dönersen eğer seni beklediğim o limana.iyi dinle beni,
İşte orada,demir attığım o kahrolası yalnızlık rıhtımında iki kürek toprak atarsın üzerime,
Toprak atarsın üzerime..

İşte sevmiştim seni ölesiye ölümüne sevmiştim bunu bil yeter..
Bensiz kimseler gülme olur mu,gülme, gülme

Çünkü ben seni çok sevdim..

Belki kavuşur ellerimiz mahşerde..

Bırak kalsın öyle deli sevdamız mahşere,Belki şarkılarda söylenir...
Ağıtlar yaksın hoyrat sesleri ile ozanlar,
Şiirlerim öksüz kalsın senin için,öksüz kalsın..
İşte ben,işte ben seni böyle sevdim vicdansız böyle sevdim,ölümüne sevdim...

Ben seni ölümüne sevdim..

Vahap Ünsal/10/10/2017 ( ŞİİR ve yorum Vahap Ünsal.)