Bir cennet varki taa uzakta
Ama aslında yanı başımda
Kapısına dokunmak mı el yakıyor
Açmak mı öylesine zor ki anlatamam
İçine ancak gerçek sevenler girebiliyor
Hele hele karşındaki yăr zalimse
Ki bunu eller biliyor dokunma öyleyse
Hadi irtica niyetine girdin içeri
Kaçaksın kabul etmemesi kaçınılmaz
Öylesine müşkül durumdasın ki
Vermez ucundan bir parça gönül
Ararsın bulamasın seveni

Bulunduğun yere gelince
İstenmiyorsun cennet cehennem
Olmuş sanki yakıyor parmak
Uçlarımı yaşayan var mı isimsizler
Mezarlığında cennetten çıkarın
Bu başı istiyorum cehennemi
Girmek istemiyorum o sokağa
Melekler izin vermiş olsa dahi
Sorgular şerbet girdabın da

Bir cennet düşünün taa nere de
Sanırım enginler de ve bir araç
Göz hudun da dikkati çekiyor plakası
Kimliği tanımsız boşlukta sallanıyor
Geride kalan adam kolları sıvalı
Şanlı Urfa Halfeti’den geçiyor cehennem’e
Bir santim kalmış sevgiliden merhamet
Dileniyor adı huzur olan şeyleri arar
İnsan cehennem de harman harman
Geziniyor baki olmayan

Şeytanın elçileri karşılıyor biz ve bizim
Gibileri sevgi yok karşılanmak vız gelir
Yüreğim korkudan ölse de kaybetmişim
Sevdiğimi bir cennet düşün taa uzakta
Bilen yok gören yok yas mektubu hăla
Cebim de toz tutmasada bekleyişler de

BİR CENNET VAR Kİ İÇİNDE SEVDAM YAŞIYOR
KİMSELERE YAKIŞMAYAN SEVDAM YANLIZCA
BENİM OLAN VE O CENNET HALA YAŞIYOR
HEMDE GÖZÜMÜN ÖNÜNDE

SANİYE SANİYE HER NEFESTE



İbrahim KANDAMAR
16.01.2007