aşk denen duygunun
gönüllü esiri oldu kalbim
gurur duyuyor esaretinden
içinde sen varsın diye
yalvarıyor gece, gündüz
onu alma benden diye rabbine

nice zamandır sensizliğin pençesinde
kıvranırken düşüncelerim
soruyorum kendime neden?
neden? onunla’ neden? onun yanın da değilim
sen gülümsemediğin zaman hicran doluyor yüreğim

sensiz akıp geçiyor ömrüm
ruhum istiyor eşine dokunmak
sevgiyle sarmak sarılmak
sakın gitme gönlümden, sakın gitme
gidersen o gittiğin yerlere götür benide

benden çok senin kalbim, ruhum, herşeyim
gidersen deprem misali yıkılır gönül hanem
enkazlar altında kalırım
sensizlik dolar ciğerlerime
toz duman boğar beni nefes alamam ki
aldığım havasın, ekmeğim, suyum, aşım
havasız, susuz kalır ölürüm gidersen
yaşadığımı hissetmem için can kadar bana yakın ol sen ...




07 /09/2017
Mlk Tryk