Diktim gözlerimi;
Kendimi binlerce kez
Yargılayıp astığım
Her karesi sen olan kahpe tavana….
Bir kibrit çakıyorum damarlarımdaki sana
Ve şiir ellerini söndürüyorum tenimde…

Unutulmuş gözlerimdeki izlerin kayboluyor
Duvardaki akrep yelkovan düşman şimdi..
Yok anlamı saatlerin
Ve aynaya baktığımda gördüğüm senin….

Sensizlik sinsice doğuyor loş ışıklar ardında….
Yağmurun sessizliği saçlarımı tararken
Susmanın dinginliği lal dudaklarımda…
Soğuk ellerin mühürlü sırtımda;
Yorgun kulaçlar atıyor gururum…
Etek uçlarımdaki pişmanlıklarımla…

Ne başka günahlar unutturur titreten ellerini
Ne de bu dağ masalını yitirmeye yeter….
Tatmadığım aşkların hesabını yaparak;
Son kez titrek gözlerinde
Sarhoş saatleri içiyorum….
Seni bohçalamış ellerimin yorgunluğunu
Kadeh dibine gömüyorum…

/Kal desen keşkelerimin sızdığı ayaklarıma...
ama adam gibi...
ama riyasız...
belki.... /