Aşk kelimesini çıkardım sözlükten
Üstadın şiirini hatırladım
Dön dolaş insan kendine muhtaç
Artık boş sözlere son
Kıskançlıklara
Kıstaslara
Ölmek kalmak Sen Ben
Lüzumsuzmuş sahiden
Dön dolaş
Nasılsa varılan ilk ve son nokta
On ikilerde ben karışmam
Korkarım nasılsa
İşte İlahi takdir
Kaldır
Başka türlü
Kadın da erkek de nasıl haddini bilir
Daha açarım belki bilmem
Mavi zor renk
Kök desen
İman tahtasında
Sevmişsin zamanında
Elektrik
Olan bana olur
Sır cehennemi der
Karşıma alsam vebal
Cennet başka bir kadında
Çaresiz
Kaldırmaktan başka çare olsa
Hadi öldüm
Sevmek bu
Ön seni der
Sen sırtı
Öteki taraf desen tam tersi
Bölündün ikilere
İki taraf da sana çıkar
Ben arada
Kolundaki saat
Sıkar sıkmasına da
Ben Allah der
Olan sana da olur
Kemikler temizlik ister
En azından Adem ol
Havvalar rızık ister
Dişi deve korunmak
Çöl de seni
Kül de seni
Ben huzur dedim
Allah Biri
İtaat ederim İlahi emre
Kovarım kötüleri
Allah bereket der
Kredi ödenmek ister
Çocuklar anne
Aşkın
Ne İlahisi varmış
Ne de maddisi
Hakikat varmış
Hakikatin masalı
Bir varmış
Bir kim cennet demiş
Onu seçmiş
Kim Allah demiş
Allah Hakikatini işaret etmiş
Bir at sesi midemde
Köşeler Hakikatinden habersiz
Sadece Bir varmış
Beş